cercavo la rucola

cercavo la rucola che sapevo essere da qualche parte in fondo all'orto, una bella pianta in mezzo al camminamento. ma ecco cosa trovo, dei piselli. beh, niente di strano si direbbe visto che le hai piantati. ma il bello è che non li ho messi lì, e neanche lì vicino. e poi questi hanno già i piselli formati. due piantine, per la verità, niente di che, ma quelli ufficiali hanno appena appena i fiori.
lo scorso anno però i bisi erano sì li vicino, e a fine stagione qualche bacello sarà capitato fuori sede. autoseminatosi in autunno, adesso è pronto. e questo senza dargli acqua, senza letame, senza niente di niente. e per giunta sono bei verdi, non tristemente gialli .
una ottima lezione per seminarli prima dell'inverno ed averli gia pronti in maggio.
la rucola era proprio la vicino. pronta per l'insalata di stasera. 

 

e qui timidamente spunta la prima patata blu, vedremo come sarà ... ancora piccolina, rispetto ai suoi colleghi desirée, ma sono contenta e c'è speranza che l'orto si tingerà di blu (ho già seminato il mais blu!), per chi mi conosce era ovvio..(era ora!).

twee kleine plantjes van erwtjes "gevonden", op een plaats waar ik ze niet heb gezaaid. en bovendien met de erwtjes al groot en dik, terwijl de officiele nauwelijks bloemtjes hebben. vorig seizoen stonden de erwtjes wèl daar vlakbij. dus, enkele zullen zichzelf gezaaid hebben in de herfst, en nu zijn die al klaar. zonder de minste zorgen, geen water, geen mest, niets.
dit natuurlijke voorbeeld zouden we moeten volgen en de erwtjes al zaaien vòòr de volgende winter, om ze te kunnen oogsten in het begin van mei.
verder beginnen de blauwe aardappeltjes te schieten, nog klein in vergelijking met hun collega's desirée, maar ik kan hopen dat de tuin zich wat blauw kleurt. voor wie me kent is dit logisch, was dit hoog tijd...!!!

spinaci

spinaci, dicevi. stanno finalemente prendendo forma. grazie all'abbondante acqua e il caldo di questi ultimi giorni. si vede che stanno bene.
poi ci si sofferma su quelle altre piante invadenti, "erbacce" o meglio piante spontanee -qui le chiamiamo "bioni"- che crescono dappertutto, rapidi, diventano anche grandi fino a 1 metro. appena lasci un pezzetto non lavorato eccoli che spuntano in massa. qui sulla foto sono insieme ai girasoli che anche quelli ormai crescono da soli. dopo una rapida ricerca sulla rete e con somma sorpresa si scopre che sarebbero commestibili. non ci posso credere, con tutti i quintali che abbiamo sempre buttato!!?? prima o poi bisognerà assaggiare anche questo spinacio selvatico. ma devo superare l'antipatia.

de spinazie groeit goed, mooie groene blaadjes, ze zijn duidelijk tevreden met het weer.
en dan die andere planten, "onkruid", dat overal en snel groeit. op elke plek die eventjes niet wordt bewerkt. een kleine zoektocht op internet brengt ons tot de verbazende vaststelling dat "ganzevoet" een soort wilde spinazie is... eetbaar, met al die kilo's die we altijd hebben weggegooid??! ik moet eerst mijn antipathie overwinnen om ze te proeven.

si colora di giallo

aiuto! i piselli si stanno colorando di giallo, questa non mi sembra una buona notizia. non so perchè? troppo freddo? troppa acqua? troppo letame? spero tanto che ricuperino presto.
e nel frattempo anche i cavoli (un pò dimenticati) diventano gialli...ma non è grave, anzi.

help! de erwtjes worden geel, ik denk niet dat dit goed nieuws is. ik weet ook niet waarom? te koud? te nat? te veel mest? hopelijk worden ze snel beter,
en ondertussen kleuren ook de broccoli geel...maar dat vind ik niet erg.

jardins sous la pluie (debussy)

giardini sotto la pioggia,
c'è poco da fare. allora lasciateci almeno ascoltare la...pioggia









tuinen onder de regen, 
er is weinig aan te doen, laat ons dan maar luisteren naar...de regen

anche il bosco si risveglia

certo che in autunno era più spettacolare, ma anche adesso con le nuove foglioline il nostro querceto in terazzo fa comunque la sua bella figura.
il pino fa gli aghi di un verde tanto brillante, dove le gocce di pioggia rimangono incastrati, come perle preziose. che bello deve essere camminare in un bosco vero, con alberi grandi, tutte le tonalità del verde. mi accontento delle miniature, e con un pò di immaginazione...

natuurlijk was ons beukenbos(je) in de herfst wel spektaculairder, maar nu met zijn kleine lichtgroene blaadjes is het ook echt mooi. het denneboompje maakt nieuwe heldergroene naalden, waar de regendruppels in vast blijven zitten, als waren het edelsteentjes. hoe mooi moet het zijn te gaan wandelen in een ècht bos, met grote bomen, alle tinten groen. maar ja, ik stel me tevreden met de miniatuurtjes op ons terras, en wat verbeelding...

mais 2012

Ecco i vari tipi di mais da piantare anno 2012.
Da sinistra, poco scientifico..., spero di ricordarmi bene:
1) produzione nostra 2011, con il grano molto appuntito (x polenta),
2) maìz de Josè Luis, Cuba
3) mais dolce produzione nostra 2011,
4) pannocchia ricevuta in regalo, ma chi si ricorda il nome?? polenta o pop corn?,
5) anche questa un regalo, piccola pannocchia blu,
6) marano scuro (polenta),
7) marano più chiaro, attorcigliati. (polenta),


E poi dicono che sono tutti uguali.

Per il mais quest'anno ci sono a disposizione 20 file da 7mt. Sicuramente 10 sono riservate per quello da polenta (troppo buona!). Le altre distribuite equamente per gli altri tipi. Appena farà un pò meno freddo, si darà inizio alla semina.

hier op de foto de verschillende soorten mais voor dit jaar.
van links, niet echt heel wetenschappelijk..., ik hoop me juist te herinneren:
1) eigen produktie 2011, met scherpe korrels,
2) maìz van Josè Luis, Cuba,
3) zoete soort, eigen kweek,
4) dit was een kadootje, maar wie herinnert zich nog de naam??
5) ook dit gekregen, klein blauw kolfje,
6) donkere marano,
7) de lichtere marano-soort, met de korrels mooi gedraaid op de kolf.
...en dan zeggen ze dat alles eender is.
Dit jaar zijn er in den hof 20 rijtjes ter beschikking van maisplanten. Zeker de helft is voorbehouden voor mais voor polenta, de rest eerlijk verdeeld tussen de andere soorten. Zodra het iets minder koud is beginnen we te zaaien.

biodroom, il sogno bio

segnalo, per chi per caso si trovasse nelle zone di anversa, belgio, l'apertura domani di questo giardino collettivo. si tratta di un progetto di orto in città. un giardino collettivo pieno di arte, cultura e verdure. situato in una zona residenziale, con parecchio verde da guardare, ma poco verde da "fare". interessante il fatto che ognuno può coltivare il suo piccolo orticello in un bigbag.


voor wie in de buurt van antwerpen is, morgen opent de unieke gemeenschapstuin biodroom op linkeroever, antwerpen. biodroom brengt kunst en ecologie samen en wordt een ontmoetingsplek met een mooie cultuurkalender, volkskeukens en biomarktjes.
Biodroom wil bewoners blijvend aan het tuinieren zetten om meer contact te krijgen met groen. In de gemeenschapstuin kunnen deelnemers tuinieren in tweehonderd big bags waar groenten, bloemen en kruiden in groeien.De tuinders kunnen ook sparen voor een eigen tuin-in-zak op het terrein, een les ecologisch tuinieren of groenten uit de gemeenschapstuin.

la mozzarella

visto che piove, c'è freddo, all'orto si fa poco o niente. non stiamo fermi però. gli esperimenti continuano. lui fa la mozzarella, la fioretta, la ricotta e lei mangia. e questa volta la mozzarella filava!!

het regent, het is koud, in den hof is er weinig te doen. we blijven echter niet stilzitten. hij probeert mozzarella, fioretta en ricotta (bestaan daar vlaamse vertalingen voor?) te maken, en zij proeft ervan. en deze keer is de mozzarella gelukt!

lente

deze dubbele-taal versie speciaal voor onze vrienden van over-de-alpen .
hopelijk genieten ook jullie mee van onze experimenten in onzen hof.

na de regen van vorige week hebben we alvast enkele rijtjes sla gezet. plantjes plant ik snel, maar sla zaaien vind ik echt moeilijk. het zaad blijft aan mijn handen plakken, vliegt buiten de lijntjes, wordt onmiddellijk onzichtbaar, loopt weg met het eerste water. nieuwsgierig hoe (of?) het gaat groeien.
het stro zal zowel als bodembedekking dienen als -gemengd met de grond en mest- bodemverbeteraar.
voor morgen is er weer regen voorspeld (o zo welkom), dus, er is geen haast!


questa versione italo-fiamminga la facciamo specialmente per i nostri amici d'oltralpe. forse ci si può sentire un pò più vicini.

dopo la pioggia della settimana scorsa ho messo giù subito qualche fila di insalate. sia piantine che prove di semina a spaglio, che trovo veramente difficilissimo. la semenza rimane attaccata alla mano, vola fuori dalla proda, diventa subito invisibile e scorre via con la prima irrigazione...mah, vedremo se crescerà qualcosa.
e poi lavori di paglia, poca alla volta. ce n'è da fare, ma intanto per domani si prevede altra pioggia (benvenuta, sempre), dunque non c'è fretta.

la scala dei grigi

che sia la volta buona, mi chiedevo ieri?
eh si, arrivò la pioggia, grazie al cielo, è proprio il caso di dirlo! :-)

paglia

sono arrivati! due bei rotoloni di paglia per la pacciamatura
appena c'è tempo (ma cos'è il tempo?, c'è, si ha o si fa??- ma questa è un'altro argomento..) la si distribuirà sulle prode. eviterà la evaporazione e la crescita delle erbacce, anche chiamate piante spontanee. quelle non gradite, insomma.