continuando con la mia caccia quasi quotidiana, mi rendo conto della forza che devono avere le piante a non soccombere subito a degli attacchi tanto massicci di insetti.
oggi "passeggiavo" in mezzo al campetto di mais, e schiacciando tutte le cimici che vedevo, incontravo anche parecchi vermetti che stavano scavando nel fusto, o anche dentro nella pannocchia, poi afidi e formiche, e una serie di altri bestiole a me sconosciute. eppure il mais mi sembrava abbastanza in forma. le piante sono belle grandi, le foglie sono verdi e sani, i grani dentro le pannocchie si stanno colorando
i pomodori sentono la fine della stagione, ma nonostante -ripeto- l'attacco massiccio producono ancora dei bei pomodori.
che sia forse anche un pò grazie a me??
non voglio immaginare come sarebbe l'orto se non avessi tolto tutte le cimici che ho tolto. perchè giorno dopo giorno, 100 e 100 e 100 e ancora 100, vanno sù con i numeri, si capisce. sarebbe un'invasione, una piaga, non so. eppure giorno dopo giorno ne trovo sempre ancora. e sempre tanti. e li schiacccio di nuovo. da dove diavolo continuano a venire??
adesso all'oggetto della mia caccia si sono aggiunte anche le cavolaie, che depositano le loro uova sotto le foglie dei cavoli. è molto più facile controllare un cavolo rispetto a una pianta di pomodoro. meno foglie e foglie grandi, e poi, le uova della cavolaia sono gialle, si vedono facilmente. appena si schiudono però il danno è ingente perchè i piccoli vermetti sono affamattissimi e fanno fuori una foglia (un cavolo) in poco tempo. importante anche qui è impedire che si schiudono...
tutto si risolverebbe velocemente con una bella spruzzatina di veleno. invece no. non c'è proprio bisogno di rovinare anche questo piccolo pezzetto di orto naturale.
vedo tantissime coccinelle che mi aiutano nella lotta agli afidi, qualche corraggioso lombrico che mi aiuta a migliorare il terreno, delle api che trovano i fiori del basilico, dei girasoli, delle zucchine..., il galletto del vicino che si azzarda a venire su da noi (e ha ragione a scappare da quel puzzolente pollaio, magari qualche cimice la trova anche lui?), un serpente (forse un carbonasso) che darà la caccia al "topolino" (si fa per dargli un nome, ancora non sappiamo chi è davvero) che mi mangia le radici e le patate. e in mezzo io, munita di doppi guanti e maniche lunghe per aiutare le piante a poter crescere, resistere, produrre, vivere.
moestuin zonder vergif.
mijn jacht op alle mogelijke schadelijke insekten gaat verder, en al zijn er elke dag weer nieuwe (waar blijven ze verdorie vandaan komen??) zien de planten er eigenlijk niet zo slecht uit. ze houden stand tegen deze massale aanvallen. want naast stinkwantsen heb ik ook wormpjes gevonden die de stengels van de maisplanten doorboren, die in de maiskolven de korrels eten, er zijn koolwitjes die de kolen uitkiezen om hun eitjes te leggen. en die koolwitjes-wormpjes zijn uitgehongerd en eten in een mum van tijd een heel blad (een hele kool) op.
alles zou snel opgelost zijn met een mooie vergifbespuiting. maar het heeft echt geen zin deze kleine natuurlijke tuin de verknoeien.
ik kom veel lievenheersbeestjes tegen, biekes, pieren, een slang die denkelijk jacht maakt op het muisje dat mijn aardappelen eet, het haantje van de buren dat dapper tot bij ons komt, (wie weet pikt hij wel wat beestjes mee op?)..en daartussen ik, met dubbele handschoenen en lange mouwen om de planten te helpen groeien, weerstand bieden, produceren, leven.
sabato 31 agosto 2013
venerdì 23 agosto 2013
domanda
qualcuno sa chi sono questi??
buoni o cattivi, tenere o schiacciare?
trovo un pò strano il luogo scelto per "mettere" le uova, ma si vede che usano così, lo sapranno meglio di me...
kent iemand ze?
goede of slechte, houden of wegdoen?
ik vind het een beetje een rare plaats om eitjes te "leggen", maar ze zullen het wel beter weten dan ik...
giovedì 22 agosto 2013
silenziosa compagna
la luna, stamattina era lì, piena, davanti a me. e io continuavo a guardarla, finchè non è diventata tutta trasparente, come un cerchio di telo-non-telo appeso nel cielo.
era bellissima.
de maan stond daar deze morgen, vol, vlak voor mij. en ik bleef ze maar bekijken tot ze helemaal doorschijnend werd.
o zo schoon.
era bellissima.
de maan stond daar deze morgen, vol, vlak voor mij. en ik bleef ze maar bekijken tot ze helemaal doorschijnend werd.
o zo schoon.
martedì 20 agosto 2013
100 e più
sono sempre stata contraria alla caccia, ma adesso mi scopro cacciatrice accanita. il bersaglio è uno solo, la cimice (monotematici, questi post...).
sapevo che questi puzzolenti insetti dormono la notte e parte della mattina, eppure non l'avevo preso abbastanza in considerazione.
oggi ero all'orto sotto il sole di mezzogiorno, e dopo cento ho perso il conto.
sono letteralmente dappertutto, sui pomodori, peperoni, zucchine, basilico, e addiritura anche sul mais! e questo lo trovo grave.
ho seminato il mais un pò troppo ravvicinato, e si fa fatica a passare fra le file. passandoci in mezzo le foglie mi graffiano la schiena e le braccia, ma c'erano così tanti cimici che lo sento solo adesso, a casa. (imparerò anche a vestirmi da contadina.) su ogni pannocchia contavo anche tre-quattro insetti verdi, o piccolini neri, ah che schifo. naturalmente tutti schiacciati prontamente, senza pietà.
il mais era anche abbastanza infestato da afidi, ma oggi ho incontrato veramente tantissime coccinelle che stavano facendo pulizia. mi sono sentita un pò meno sola nella mia caccia.
ik ben altijd tegen de jacht geweest, maar nu ontdek ik een echt jager in mij. het doelwit is één, de stinkwants. sorry voor deze monotematische posts, de laatste tijd...
ze zitten echt overal, ook op de basilicum.
maar ook op de maisplanten, en dat is vervelend. ik heb de mais eigenlijk wat te dichtbijeen gezaaid, het is lastig er tussen te lopen, en de bladeren schuren op mijn armen en mijn rug. (dat voel ik pas nu, weer thuis, ik zal wel leren me als boerin te kleden.) op elke maiskolf zaten er wel 3-4 stinkende beestjes, ach hoe vies, maar allemaal zonder verwijl gewoon platgeknepen.
maar ik heb echt heel veel lieveheersbeestjes gezien, die doen hun best de luizen te verwijderen. ik voelde me wat minder alleen, op jacht.
sapevo che questi puzzolenti insetti dormono la notte e parte della mattina, eppure non l'avevo preso abbastanza in considerazione.
oggi ero all'orto sotto il sole di mezzogiorno, e dopo cento ho perso il conto.
sono letteralmente dappertutto, sui pomodori, peperoni, zucchine, basilico, e addiritura anche sul mais! e questo lo trovo grave.
ho seminato il mais un pò troppo ravvicinato, e si fa fatica a passare fra le file. passandoci in mezzo le foglie mi graffiano la schiena e le braccia, ma c'erano così tanti cimici che lo sento solo adesso, a casa. (imparerò anche a vestirmi da contadina.) su ogni pannocchia contavo anche tre-quattro insetti verdi, o piccolini neri, ah che schifo. naturalmente tutti schiacciati prontamente, senza pietà.
il mais era anche abbastanza infestato da afidi, ma oggi ho incontrato veramente tantissime coccinelle che stavano facendo pulizia. mi sono sentita un pò meno sola nella mia caccia.
ik ben altijd tegen de jacht geweest, maar nu ontdek ik een echt jager in mij. het doelwit is één, de stinkwants. sorry voor deze monotematische posts, de laatste tijd...
ze zitten echt overal, ook op de basilicum.
maar ook op de maisplanten, en dat is vervelend. ik heb de mais eigenlijk wat te dichtbijeen gezaaid, het is lastig er tussen te lopen, en de bladeren schuren op mijn armen en mijn rug. (dat voel ik pas nu, weer thuis, ik zal wel leren me als boerin te kleden.) op elke maiskolf zaten er wel 3-4 stinkende beestjes, ach hoe vies, maar allemaal zonder verwijl gewoon platgeknepen.
maar ik heb echt heel veel lieveheersbeestjes gezien, die doen hun best de luizen te verwijderen. ik voelde me wat minder alleen, op jacht.
sabato 17 agosto 2013
alba
la raccolta km zero si fa all'alba, quando fa fresco...
sotto il cielo rosa.
bij dageraad, met een roze hemel, ons kistje zero-km
sotto il cielo rosa.
bij dageraad, met een roze hemel, ons kistje zero-km
e intanto sui tetti...
e intanto sui tetti si stanno seccando i pomodorini.
chi li ha già assaggiati sa che sono una bontà, specialità della casa.
la materia prima non manca, i pomodorini stanno maturando allegramente.
se dura ancora un pò questo bel tempo caldo e secco, la produzione pomodori secchi anno 2013 sarà abbondante.
profumo di sole caldo in vasetti per l'inverno...
en ondertussen liggen de tomaatjes te drogen. wie ze al heeft geproefd weet dat ze lekker zijn, mijn specialiteit!
de tomaatjes worden nu allemaal snel rijp, de zon schijnt goed, het weer zit mee, de produktie anno 2013 zal de moeite zijn.
warme zon in potjes voor de winter.
chi li ha già assaggiati sa che sono una bontà, specialità della casa.
la materia prima non manca, i pomodorini stanno maturando allegramente.
se dura ancora un pò questo bel tempo caldo e secco, la produzione pomodori secchi anno 2013 sarà abbondante.
profumo di sole caldo in vasetti per l'inverno...
en ondertussen liggen de tomaatjes te drogen. wie ze al heeft geproefd weet dat ze lekker zijn, mijn specialiteit!
de tomaatjes worden nu allemaal snel rijp, de zon schijnt goed, het weer zit mee, de produktie anno 2013 zal de moeite zijn.
warme zon in potjes voor de winter.
martedì 13 agosto 2013
collaborazione
mi sento meno sola nella lotta anti-cimici. finalmente il ragno si è deciso di collaborare. forse ha ascoltato le mie implorazioni? GRAZIE!!
ce n'è da fare ancora, però, e il danno è ben visibile.
per fortuna ci sono anche delle piante di pomodoro che sono sanissime, dove non è mai andata su nessuna schifosa cimice, chissà perchè queste piante si e quelle altre no?
ik voel me wat minder alleen op mijn jacht naar de wantsen. eindelijk heeft de spin zich ingezet. DANKJEWEL!
maar er is nog altijd werk, en de schade is duidelijk zichtbaar.
gelukkig zijn er ook veel gezonde tomatenplanten, waar nog geen enkele vieze stinkwants is opgeklommen. waarom deze planten wel en die andere niet?
maar er is nog altijd werk, en de schade is duidelijk zichtbaar.
gelukkig zijn er ook veel gezonde tomatenplanten, waar nog geen enkele vieze stinkwants is opgeklommen. waarom deze planten wel en die andere niet?
domenica 11 agosto 2013
piano piano cresce
poco a poco, giorno dopo giorno il mais cresce e di colpo lo ritrovo già grande. non solo, tutti con il pennacchio che sventola al vento. ma ancora più importante, ci sono due/tre pannocchie a pianta in via di produzione. promette bene.
dag na dag groeien de maisplanten, en ineens zie ik dat ze al groot zijn. allemaal met hun wuivende pluim, maar nog belangrijker, er staan twee/drie kolven per plant. ziet er goed uit.
dag na dag groeien de maisplanten, en ineens zie ik dat ze al groot zijn. allemaal met hun wuivende pluim, maar nog belangrijker, er staan twee/drie kolven per plant. ziet er goed uit.
sabato 10 agosto 2013
orrore
non eravamo d'accordo così. vi sto dando la caccia cercandovi sui pomodori e voi vi nascondete sui fagiolini.
stasera vi do una bella dose di piretro. mi son stufata.
zo waren we niet akkoord. ik zoek jullie op de tomaten en je verstopt je op de boontjes.
nee, het leuke is eraf. vanavond een goeie dosis pirethrum.
stasera vi do una bella dose di piretro. mi son stufata.
zo waren we niet akkoord. ik zoek jullie op de tomaten en je verstopt je op de boontjes.
nee, het leuke is eraf. vanavond een goeie dosis pirethrum.
domenica 4 agosto 2013
patate per tutti
sarebbe una idea lasciargli una parte di patate così non attacca i finocchi, le zucchine, le cipolle, ... a patto che non porti tutta la famiglia!
voor iedereen, ook voor wie ze opeet zonder dat ik er iets van wist. het is te zien dat hij de schil niet lekker vond.
we zouden hem een deel van de aardappelen kunnen laten, zodat hij de venkel, de ajuinen, de courgetten met rust laat... op voorwaarde dat hij niet met de hele familie afkomt!
la lotta continua
le cimici sono tornati anche quest'anno. sui pomodori. non in dose massicci come lo scorso anno, però, ci sono. la caccia è dunque aperta. questa mattina ho trovato 10 "postazioni" dove avevano messo le uova. dieci, sarebbero anche poche, su quasi cento piante. ma se adesso faccio un conto veloce, potevano nascere circa un migliaio di bestiole. brrr. sarà anche vero che non hanno antagonisti naturali o pochi, ma hanno comunque un nemico a due gambe che non li da tregua. è scomodo trovarli, perche mettono le uova sotto le foglie, in posticini ben nascosti.
de stinkwantsen zijn er weer. op de tomaten. niet in grote getale zoals vorig jaar, maar toch. dus de jacht is open. deze morgen heb ik 10 plekjes gevonden waar ze hun eitjes hadden gelegd. tien zijn eigenlijk niet veel, op een honderdtal planten, maar als ik even snel begin te tellen hadden er zo een duizend beestjes kunnen komen. het zal dan wel zo zijn dat ze geen of weinig natuurlijke vijanden hebben, maar ze hebben er eentje op twee benen die niet aflaat. rug in twee geplooid, want ze leggen de eitjes aan de onderkant van de bladeren, in goed verstopte plaatsjes.
de stinkwantsen zijn er weer. op de tomaten. niet in grote getale zoals vorig jaar, maar toch. dus de jacht is open. deze morgen heb ik 10 plekjes gevonden waar ze hun eitjes hadden gelegd. tien zijn eigenlijk niet veel, op een honderdtal planten, maar als ik even snel begin te tellen hadden er zo een duizend beestjes kunnen komen. het zal dan wel zo zijn dat ze geen of weinig natuurlijke vijanden hebben, maar ze hebben er eentje op twee benen die niet aflaat. rug in twee geplooid, want ze leggen de eitjes aan de onderkant van de bladeren, in goed verstopte plaatsjes.